PERSBERICHT

18 oktober 2010

Uri Rosenthal op BuZa

Een Ander Joods Geluid feliciteert de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, de heer Uri Rosenthal, met zijn benoeming. Wij wensen hem alle succes met het Midden-Oostendossier. In het regeerakkoord staat daarover:

‘Nederland wil verder investeren in de band met de staat Israël. Nederland blijft daarbij voorstander van een allesomvattend vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen. Een twee-staten-oplossing, met als uitgangspunt de grenzen van 1967, vormt het uitgangspunt. Nederland blijft in de bevordering hiervan bilateraal en multilateraal een actieve rol spelen.’

De tekst lijkt in lijn met het beleid van de vorige minister van Buitenlandse Zaken en past binnen het streven van de Europese Unie en de internationale gemeenschap naar een volwaardige twee-staten-oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. Een twee-staten-oplossing vraagt echter om evenwicht in beleid; daarbij hoort niet alleen ‘investeren in de band met Israël’, maar minstens zozeer investeren in de band met vertegenwoordigers van het Palestijnse volk, zoals de Palestijnse Autoriteit. De tekst van het regeerakkoord gaat aan dit evenwicht voorbij.

Van de passage in het regeerakkoord gaat de suggestie uit, dat het bestaande Nederlandse Midden-Oostenbeleid zal worden voortgezet. Dat beleid kenmerkte zich door het aaien en paaien van Israël, bijna vier jaar lang. Het leidde tot een weinig openlijk kritische opstelling van Nederland tegenover de bezetting door Israël van de Palestijnse gebieden. Deze onkritische opstelling tegenover Israël is echter juist in strijd gebleken met het streven naar een twee-staten-oplossing. Ondanks de goede bedoelingen die beleden werden, heeft het Nederland door die houding daaraan geen enkele bijdrage van betekenis kunnen leveren.

Investeren in de band met Israël behoort dan ook onder meer te betekenen de nederzettingen openlijk en krachtig af te wijzen. De inmiddels 43 jaar durende bezetting is immers niets anders dan de voortgaande ontkenning door Israël van de nationale en individuele rechten van de Palestijnen. De bezetting blokkeert de twee-staten-oplossing die Nederland zegt na te streven.

Een Ander Joods Geluid is beducht dat, afgaande op het regeerakkoord, Israël ook de komende periode in het Nederlandse beleid onverminderd boven recht en wet verheven zal blijken - en voort kan gaan met zich schier alles te veroorloven - zonder enige weerstand van betekenis  uit Nederland te ontmoeten, zoals het geval was onder de vorige minister van Buitenlandse Zaken.

Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid: "Met de huidige samenstelling van de regering en haar ondersteuning door de PVV, is te vrezen dat Nederland de inmiddels iets kritischere getoonzette koers van de Europese Unie richting Israël, onder leiding van Catherine Ashton, zal proberen te ontregelen waar het maar kan. Onder Verhagen maakte Nederland maar al te vaak gebruik van haar veto als het aankwam op kritiek op Israëlisch beleid. Een Ander Joods Geluid vreest voortzetting van deze kortzichtige opstelling."

Een Ander Joods Geluid wordt in haar kijk op het Midden-Oostenbeleid gesteund door gelijkgestemde organisaties in Israël zelf. Een Ander Joods Geluid blijft net als deze organisaties hopen dat de Nederlandse regering zal inzien dat een vriendschapsband zijn waarde ontleent aan de ruimte die men neemt om vrienden op hun dwalingen en fouten te wijzen. In het geval van Israël is dat bitter noodzakelijk - niet alleen ten behoeve van de rechten van de Palestijnen, maar ook voor Israël zelf. 

Van het Nederlandse Midden-Oostenbeleid van de afgelopen jaren valt iets te leren en wel hoe het de komende jaren vooral niet moet.

Bestuur EAJG

EAJG maakte ook een profiel van Uri Rosenthal.