Een interessant artikel in de Jewish Current over hoe in Israel de genocide vergeten lijkt te worden.
In het artikel wordt geschetst hoe, kort nadat er een staakt-het-vuren was tussen Hamas en Gaza, een toespraak van Yair Lapid in het parlement (met aanwezigheid van de Amerikaanse president) stond voor een cruciaal moment: hij verklaarde dat “er geen genocide was, geen opzettelijke uithongering”. Daarmee werden feiten, zoals het 11 weken lang volledig blokkeren van hulpgoederen naar Gaza, en bredere militaire acties, openlijk ontkend. Die herinterpretatie van de realiteit vormt volgens de auteur het begin van wat hij “collectief geheugenverlies” noemt: het doelbewust wissen van Palestijnse dood, lijden en vernietiging uit het collectieve geheugen van Israël.
Het artikel beschrijft hoe deze “amnesie” zich verspreidt in brede lagen van de Israëlische samenleving, ook onder liberalen die traditioneel kritisch zouden kunnen zijn. Zo worden steun en podium geboden aan figuren die eerder plannen ondersteunden met een belegerings- en hongersnood-strategie tegen Gaza. Institutionele en maatschappelijke signalen versterken dat: media en academische instellingen negeren massaal de Palestijnse verliezen en humanitaire crisis, universiteiten feliciteren soldaten en reservisten maar zwijgen over Palestijnen met familie in Gaza, en publieke opinie meet de Palestijnse tragedie af met cynische of minimaliserende criteria.
Volgens de auteur is dit alles niet nieuw. De mechanismen van geheugenverlies en bij voorkeur neutrale normalisering bestonden al decennia bij de Israëlische staat en samenleving sinds de stichting van de staat. Wat recent anders is: de schaal, brutaliteit en zichtbaarheid van geweld in Gaza maakt dat actief geheugenverlies noodzakelijk is geworden, en succesvol. Het geheugenverlies maakt het makkelijker voor Israël om terug te keren naar het oude “status quo” tegenover Gaza, zonder morele of historische afrekening. Maar zolang deze onwil tot herinnering blijft bestaan, blijft het risico bestaan dat nieuwe tragedies ontstaan, omdat Palestijns leed genegeerd wordt, en de logica van geweld onbestraft blijft.
Het hele artikel is te vinden op de website van de JewishCurrent.
